هیفدهم

نوشتن را اگر بچشی .. آرام بگیری .. و بنویسی و بنویسی و بنویسی .. معتادش می شوی ..

و ترک کردن هم .. می دانید که چقدر سخت است و نفس گیر؟

حالا خودت را هم بُکُشی .. به در و دیوار بزنی .. خفه خون بگیری .. خفه خون نگیری، داد و فریاد کنی .. از همه ی آدم ها دل بکنی .. لبخندهای نصفه و نیمه بزنی .. موهایت را از ته قیچی کنی .. اگر اراده ات ضعیف باشد .. جا می زنی

کم می آوری ..

کم آوردن خیلی سخت است .. خیلی خیلی خیلی

می دانید؟

وقتی آدم ها اذیتت می کنند باید جوابشان را بدهی .. باید سر بلند کنی و بگویی که من فهمیدم! می دانم که تو چقدر به درد نخور هستی برای دوستی با من! و چقدر پست! باید به آنها بفهمانی که ضعیف نیستی و حتی اگر شکسته ای خودت را خوبِ خوبِ خوب نشان دهی .. هیچوقت هم به حرف مادر که می گوید مقابل بدی ها خوب باش را گوش ندهی!

خوب بودم .. حتی مقابل بدی ها .. اما ... می دانید چه خره ای به جانتان می افتد وقتی که می شکنید و می شکنید و می شکنید اما هیچ حرفی نمی زنید و از آن بدتر یک لبخند گنده هم می کارید روی صورتتان!

خوب بودن همیشه جواب نمی دهد .. از نظر دیگران شاید فقط یک احمق ساده دیده شوید تا یک آدمی که خوب است و بدی را با خوبی جواب می دهد!

و من باز هم می نویسم .. و من باز هم جا می زنم .. و من باز هم به خیلی چیزهایی که نباید، فکر می کنم ..

#مریم_م

خوندنِ یادداشتای گوشیم باعث میشه پرت شم به روزای قبل .. با خوندنِ این متن یاد روزایی افتادم که شکستم و سخت بلند شدم و لبخند زدم و رک ترین آدم بودم و تونستم از پس اون روزا تنهایی بربیام .. الان حس خوبی دارم نسبت به اون روزا :) که موفق شدم و تونستم دوستی رو که اصلا نباید به زندگیم راه می دادم بیرون کنم! خوشحالم که تونستم! شاید بازم لازم شه این کارو بکنم این روزا :) ولی سخته .. خیلی .. می دونین? خیلیامون آدمای اشتباهی رو به زندگیمون راه دادیم .. ضربشم خوردیم .. ولی بازم درس نگرفتیم .. آدمه دیگه .. بعد چند وقت دوباره برمیگرده به وضع سابقش .. دوباره بلند میشه و سعی میکنه که بسازه .. شروع کنه .. بجنگه .. چمیدونم .. لابد این امید به آینده تو وجود هممون هست که باعث میشه بعد هر اتفاقی و شکستی دوباره بلند شیم و بجنگیم! هر چی که هست .. خوبه .. برای آدمایی که هر چند روز یه اتفاق براشون میفته که ادامه دادنو براشون سخت میکنه :)